Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ DADANT (συνεχεια)



ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ  DADANT (Συνεχεια 2.)
Οι Μελιτοθαλαμοι(πατωματα)

Τα κατάλληλα πατωματα (μελιτοθαλαμοι) εξαρτώνται απο την μελισσοκομια που ακολουθει καποιος, και από το είδος του μελιου που προκειται να παράγει. Αν θέλει κανεις στο μελισσοκομειο του να παραγει  μελι-κηρηδια (section),τοτε το μελι θα πρέπει να  αποθηκεύεται από τις μέλισσες με τρόπο, που θα  του  επιτρέψει  αργοτερα να το πουλησει με τον πιο ικανοποιητικό και κερδοφόρο τρόπο,σε κηρηθρα καθαρη χωρις γεννα και κουκουλια μελισσων (σκουρα).
Οταν η οικογενεια Ντανταντ ξεκινησε την επαγγελματικη μελισσοκομια σε μεγαλη κλιμακα,τα μελι-κηρηδια(sections),δεν ειχαν καθιερωθει ακομα, και τα πρωτα ηταν κατασκευασμενα απο λεπτες φετες ξυλου,διπλωμενου με 3 σπασιματα δημιουργοντας ετσι ενα τετραγωνο,και 4 απο αυτα ηταν τοποθετημενα μεσα στο πλαισιο του μελιτοθαλαμου.Το βαρος τους δε, ηταν το καθενα κατω απο μισο κιλο και πιο λιγο. Sections ομως του ενος και των δυο κιλων υπηρχαν.Το περισσοτερο μελι προερχοταν απο μικρα κιβωτια κατασκευασμενα απο ελαφροξυλο, με γυαλι στην μια η περισσοτερες πλευρες, και μεγεθος παραγωγης μελιου περιπου 3 κιλων, που αυτο ηταν μελιτοθαλαμος, με μια η περισσοτερες τρυπες 25-30 χιλιοστων στο κατω μερος, επιτρεποντας στις μελισσες να περασουν, αλλα δεν ειχαν αρκετο αερισμο.Οι μελιτοθαλαμοι λοιπον που χρησιμοποιουσαν εκεινη την εποχη, ηταν περισσοτερο για προληψη, αντι για αποθηκευση μελιου.
Ο Dadant αναφερει οτι, κατα την μεγαλη παραγωγη μελιου τους, διαπιστωσαν οτι οι μέλισσες ηταν  εχθρικές προς τους μικρους μελιτοθαλαμους. Θα έβαζαν εκατοντάδες κιλα μελιού σε αυτά τα μεγάλα πλαίσια Quinby αν ήταν διαθέσιμα, ενώ ηταν απρόθυμες στα μικρα κιβωτια, βαζοντας μονον λίγα κιλά μελι.
Άλλοι μελισσοκόμοι της περιοχης διαπιστωσαν το ίδιο πράγμα. Ο Oliver Foster, πριν από χρόνια, έγραψε:

«Λαμβάνοντας υπόψη  το αντικείμενο, από την πλευρά των μελισσών, στην αποθήκευση  μελιού το καλοκαίρι,που  θα πρεπει να είναι  προσβάσιμο για την χειμερινή κατανάλωση. Τον χειμώνα οι μέλισσες γινονται μια στρογγυλή σφαίρα,  σε κατάσταση ημιαναισθησιας, κανοντας μικρες κινησεις σταδιακα, καταναλωνοντας το μελι που βρισκεται κοντα τους, από το κέντρο προς την επιφάνεια και από την επιφάνεια προς το κέντρο της μπάλας.Μπορούμε να φανταστούμε πόσο ανεπιθύμητο είναι γι αυτες,να τιςς υποχρεώσουν να χωρίσουν τις προμηθειες τους μεταξύ τεσσάρων ξεχωριστών διαμερισματων 4Χ12 ιντσες(12,5Χ25,5 εκατοστα) βαση, και να μην υπαρχει συνεχομενη επικοινωνία.>>

Όλα τα πειράματα που έγιναν από εμάς,  οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι, θα μπορούσαμε να παράγουμε διπλάσιο μέλι  βαζοντας πλαίσια πανω απο τον γονοθαλαμο, χωρίς εμπόδια και κινησεις εμπρος -πίσω για τις εργατριες μελισσες, μέλι οσο δεν πηραμε  ποτε απο τα μελι-κηριδια(section ή τα κιβώτια.
Αλλά αν έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε το βαθυ πατωμα(γονοθαλαμου) ή το ρηχο πατωμα για μελιτοθαλαμο, ήταν ένα ζήτημα στο οποίο  θα έπρεπε να πειραματιστούμε, γιατί ελάχιστα είχαν γίνει προς αυτήν την κατευθυνση.
Το πείραμα έγινε με ένα μεγάλο αριθμό κυψελών τόσο με τους βαθιούς γονοθαλαμους, όσο και με τις κυψέλες Langstroth. Με τους βαθιους γονοθαλαμους,το προβλημα λυθηκε με την πρωτη.Τα πλαισια ηταν υπερβολικα μεγαλα για να χρησιμοποιηθουν σαν μελιτοθαλαμοι. Υπήρχε κινδυνος τα παρα πολυ βαρια πλαισια να σπασουν, οπως επισης ηταν δυσκολη και η εξαγωγη μελιου. Εκτός αυτού, ένα βαθύ πλαισιο προσελκύει περοσσοτερο  για γεννα την βασίλισσα, παρα ενα ρηχο.Με τα πατωματα Langtroth, οι αμφιβολιες ηταν λιγοτερες, αλλά μας φάνηκαν επαρκείς για να την καταδικάσουμε. Καποια στιγμη υπηρχε αρκετα  μεγάλος χωρος που περισευε, κυριως οταν αρκετοί μελισσοκομοι διπλασιαζαν τα σωματα που θεωρούσαν συχνα απαραίτητο,προσθετοντας το δευτερο πατωμα στο κατω μερος αντι απο πανω. Στη συνέχεια, αυτα τα πλαισια δεν ήταν τόσο βολικα όσο εκείνα που ειχαμε υιοθετήσει εκείνη την εποχή, για την εξαγωγή μελιου, με τη συμβουλή του κ. Langstroth. Τα ρηχά πλαίσια, όπως αυτά που υπηρχαν στην αγορα από τους αντιπροσώπους, ηταν πολύ ρηχά. Αυτά που χρησιμοποιούσαμε ειχαν το σωστό μέγεθος για να απολεπισθουν με ένα τραβηγμα του μαχαιριού, και όμως περιειχαν περίπου 100 τετραγωνικες ίντσες κηρηθρας, ( 254 τετρ.εκατοστα) ,δηλ. πάνω από τα δύο τρίτα της χωρητικότητας ενός τυποποιημένου πλαισίου γονοθαλαμου Langstroth. Παρόλο που πολλοι μελισσοκομοι ελεγαν ότι δεν μπορούν να ανεχθούν δύο διαφορετικά μεγέθη πλαισίων στο μελισσοκομείο τους,  οι Ντανταντ ειχαν βρει λιγοτερη αντιρηση στην αξαγωγη μελιου σε αυτές τις κηρηθρες από ό, τι μπορεί κανείς να βρει στη χρήση μελι-κηρηδιων(sections).


Διαφορα μελιτοθαλαμων Langstroth και Dadant

Το γεγονός ότι οι μέλισσες προτιμούν τις μεγάλες κηρηθρες για να αποθηκεύσουν το μέλι τους, αντί για μικρα κιβωτια, έχει διαπιστωθει από τους μελισσοκόμους σε πολλες περιφερειες.Ειδικα στο Τεξας, μελισσοκομοι παρηγαγαν αυτό που ονομάζεται " χύμα μελιου, ή κομμάτι μέλι", το μέλι σε μεγάλες κηρηθρες που κόβεται από τα πλαίσια και πωλειται στο εμπόριο σε κουτια-βαζα, με αρκετη ποσότητα μελιου για να γεμίσει τα διάκενα μεταξύ των κομμένων κηρηθρων. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης του γιου Ντανταντ που έγινε στο νότιο Τέξας, οι μελισσοκόμοι του ειπαν οτι ,θα μπορούσαν να περιμένουν ένα τρίτο περισσότερο μέλι από τις μέλισσες τους, σε μεγάλες κηρηθρες που έχουν όλο το μήκος της κυψέλης, παρά σε μικρά κιβωτια. Αυτό το πίστεψε ποιο εύκολα ο Dadant, γιατί ο ισχυρισμός ήταν σύμφωνος με τη δική του εμπειρία. Εκτός από τους λόγους που επικαλείται ο Oliver Foster, που αναφέρεται σε μια προηγούμενη παράγραφο, σχετικά με τις συνήθειες των μελισσών," η μακρα κηρηθρα στον μελιτοθαλαμο, είναι πιο εύκολη για τις εργατριες, αερίζεται ευκολοτερα, και ειναι πιο ευχρηστη με κάθε τρόπο". Το ηθικο του σμηνους-(οπως ελεγε ο  Geo. S.Demuth)- ενισχύεται από τέτοιους μελιτοθαλαμους,που μπορουν  οι μελισσες να δουλεύουν με μεγαλύτερη ευκολία και συχνά να αποδίδουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Ένα πείραμα που εκαναν με έναν αριθμό μελιτοθαλαμων, στους οποίους χρησιμοποιήθηκαν πλαισια για μελι-κηρηδια μισου κιλου και κανονικου μηκους πλαισια, δεν άφησε καμια σκιά αμφιβολίας ως προς την προτίμηση των μελισσών. Κάθε πρακτικός μελισσοκόμος γνωρίζει ότι οι μέλισσες αρχίζουν την αποθήκευση του μελιού στο μελιτοθαλαμο σε εκείνο το τμήμα που βρισκεται πλησιέστερα στον γονο, συνήθως στο κέντρο της κυψέλης. Τοποθετωντας τόσο πλαισια τμημάτων  sections,οσο και πλαισια κανονικου μήκους, με βαση κηρηθρας, αλλα με τα πλαισια sections στο καλυτερο σημειο,κοντα στο γονο, είδαμε ότι οι μέλισσες αρχισαν να αποθηκεύουν μελι στα πλαισια πλήρους μήκους, και ομως ποιο μακρυα απο τον γονο, και γεμίστηκαν πριν ξεκινήσουν τα sections. Ο οποιος δήποτε πειραματιστής μπορεί να δοκιμάσει ευκολα για τον εαυτό του.

Βασιλικα Διαφραγματα

Στην μελισοκομια με κυψελες Langstroth, ισως ειναι απαραιτητο, διοτι πρεπει να γινουν χειρισμοι λογω μικρου γονοθαλαμου, οπως περιορισμο της βασιλισσας στον κατω η επανω γονοθαλαμο,παραγωγη σμηνων η παραγωγη μελι-κηρηδιων(section) κλπ.
Στην μελισσοκομια με το συστημα Dadant, επειδη ο γονοθαλαμος ειναι αρκετα μεγαλος και για την πιο παραγωγικη βασιλισσα, το βασιλικο διαφραγμα δεν χρησιμοποιηται.Ειναι μονον μια ενοχληση, και σπανια απαραιτητο.Ισως μονον για την γρηγορη παραγωγη μελισσοσμηνων, τιναζοντας ολο το πληθυσμο απο 2 πλαισια σφραγισμενου γονου και 2 πλαισια τροφων κατω στον γονοθαλαμο,βαζοντας διαφραγμα και ενα κενο σωμα απο πανω με τα τιναγμενα πλαισια,περιμενοντας 4-ωρες ή μεχρι την επομενη μερα,να αναιβουν οι παραμανες μελισσες να καταλαβουν τα πλαισια,χωρις να ψαχνει κανεις για την βασιλισσα του σμηνους,αφου δεν μπορει να περασει το διαφραγμα.Κατοπιν το πατωμα αφαιρειται για να τοποθετηθει καινουργια βασιλισσα.Αυτο εφαρμοζεται στην
επαγγελματικη μελισσοκομια για γρηγορη λυση.
(συνεχιζεται).....

Δεν υπάρχουν σχόλια: